O gallifreyan de Loren Sherman

Seguro que moitos nostálxicos corentóns teñen gravada na memoria, coma min, esta sintonía. Así comezaba na TVG, a finais dos anos 80 e comezos do 90, a serie de culto Doutor Who. Este é o seu argumento básico:

O misterioso extraterrestre Doutor Who parte en TARDIS, a súa máquina do tempo con forma de cabina telefónica, para intentar resolver problemas e erros do pasado e así conseguir a paz no universo. 

O Doutor, como os demais Señores do Tempo procedentes do planeta Gallifrey, tiña unha lingua de seu: o gallifreyan. Os creadores de Doutor Who nunca chegaron a desenvolver este idioma, nin sequera o seu alfabeto. Foron os incondicionais fans da serie os que se ocuparon de facelo. A versión escrita máis popular e amplamente aceptada é o «gallifreyan circular», deseñado por Loren Sherman.

Poderiamos dicir que non é un idioma en por si, senón unha forma de representación escrita. Un bo recurso criptográfico, abofé. Aí van unhas regras básicas:

1. No gallifreyan circular cada palabra organízanse nun círculo. As letras que a forman vanse dispoñendo sucesivamente desde a parte inferior dese círculo en sentido antihorario.

2. As letras represéntase de acordo con este alfabeto.

3. As vogais adxúntanse á consoante precedente, é dicir, escríbense no círculo da consoante anterior.

4. Para formar frases e oracións, todas as palabras que as forman enmárcanse nun círculo máis grande.

Así se escribe, por exemplo, «Xogos de Lingua» en gallifreyan, segundo o tradutor que podes descargar da propia web de Loren Sherman.

 

Para aprenderdes a escribir gallifreyan sen xeradores automáticos, cousa nada doada, como o propio Sherman recoñece, podedes consultar a súa guía (en inglés). Ou como alternativa, aquí tedes un sinxelo Prezi sobre o tema (en castelán).