30 de nov. de 2014

Alfabeto e publicidade





De termos ollada de ludolingüista, descubrir letras por aquí e acolá pode chegar a ser unha afección case enfermiza: un «E» nas teclas dun piano, un «V» no colo dunha camiseta... Mais, como xa vimos aló atrás, este enredo ten a súa utilidade económica.

Dúas marcas comerciais americanas (unha cadea de tendas e unha empresa de leite infantil) decidiron aproveitar esta idea para os seus anuncios. Neles van agromando, en elementos cotiáns e ordenadamente, as 26 letras do alfabeto inglés, acompañadas de melodías ben apegadizas.

Unha serie gráfica, a do alfabeto, con miles de anos de historia, factor chave no devir da nosa civilización e que contribúe a ilustrar conceptos cheos de forza: unidade, diversidade, principio e fin...

26 de nov. de 2014

O caso da espionaxe industrial

Velaquí un novo e sinxelo enredo para a nosa serie de enigmas. Desta volta, co seu aquel criptográfico.

O caso da espionaxe industrial
A detective Xulia Xelmírez foi requirida por SEMPRESÁN, unha importante compañía de laboratorios farmacéuticos. A empresa estaba a piques de lanzar un novo medicamento revolucionario e os seus directivos sospeitaban que estaban a ser espiados, con certeza pola súa principal competidora. 
Despois dunhas primeiras pescudas, Xulia Xelmírez descubriu dúas notas sospeitosas no escritorio dun dos executivos de SEMPRESÁN. Eran difíciles de interpretar, mais a detective estaba certa de que nelas estaba a chave para demostrar que ese empregado era o espía que buscaban. Este era o texto literal das notas:
Nota 1
DIN OSQ UEM EDICA MEN TOIDES SA CARECAN DOO FAR E DES.
Nota 2
SEMOR IED NIVO E ASRE MIEH ZLAO ART NOCANICA VAVON AHN UE.
Afortunadamente, Xulia Xelmírez era unha grande experta en criptografía, é dicir, en interpretar mensaxes cifradas, e non tardou en demostrar que aquel executivo era o espía que buscaban.
Que dicían as notas?
Solución ao enigma «Alicia no Bosque do Esquecemento» (27-9-2014)
Era xoves. Dado que os dous personaxes menten en días diferentes, é evidente que un está a dicir a verdade e que o outro non. Xa que logo, ao que di a verdade tocáballe mentir a véspera e ao outro ao revés. Así deducimos que o día en cuestión é o único en que se produce o cambio na sinceridade de ambos os dous: o xoves.

22 de nov. de 2014

Palabras numéricas



Hai pouco descubrín un interesante artigo en divulgamat.net do que xa me tardaba dar noticia. Co título de «Palabras númericas», falaba dunha serie de anuncios publicitarios en que os números eran empregados para representar letras. Lembroume en boa medida o alfabeto leed, ese curioso enredo consistente en escribir textos a base de treses, seises, ceros, setes...

Encabezando a anotación de hoxe, tedes dous deles. Son obra da axencia Noble Graphics (Bulgaria) e serviron para a campaña dos premios Effie de publicidade cun slogan cheo de forza: «Cando os números falan máis ca as palabras...», «...os números teñen a última palabra». Unha pequena obra mestra chea de elegancia na que números e símbolos, despoxados do seu valor matemático, só posúen valor visual. Verdadeira tipografía.

A cousa non quedaba aí. Outra campaña recollida no artigo é a que versionaba o logotipo de The Economist ben a través de números, ben a través símbolos matemáticos. De novo un deseño sinxelo e atraente.




Outra das mostras de palabras numéricas era esta serie de carteis cos que o Royal Bank do Canadá promocionaba os seus plans de pensións. O lema da campaña da axencia BBDO de Toronto: «A súa xubilación é máis ca números». E os números, de diferentes fontes, formaban palabras asociadas á calidade de vida: «saúde», «familia», «viaxe»...


E estoutra serie, deseñada pola axencia de publicidade Y&R Dubai para o banco Mashreq, contaba cun slogan moi semellante: «Vemos máis ca números». Unha idea fermosa esa do banco que lles ofrece aos seus clientes «seguridade», «soños»... máis alá das simples cifras. Que boíños os bancos!


18 de nov. de 2014

Un acróstico de Roberto Carlos



Esta fermosa canción de amor de Roberto Carlos xurdiu case como terapia despois de que a súa segunda esposa, Maria Rita, falecese por un cancro aló por 1999.

Tras esa perda, o artista brasileiro estivo sete anos afastado dos escenarios internacionais. E reapareceu incorporando aos seus concertos este tema: «Maria Rita, meu amor». Un texto cheo de emoción con forma de acróstico, que se facía explícito ao público a través dunha gran pantalla.

Aquí queda a letra completa.
Mais que a minha própria vida
Além do que eu sonhei pra mim
Raio de luz
Inspiração
Amor você é assim
Rima dos versos que eu canto
Imenso amor que eu falo tanto
Tudo pra mim
Amo você assim
Meu coração
Eternamente
Um dia eu te entreguei
Amo você
Mais do que tudo eu sei
O sol
Raiou pra mim quando eu te encontrei
Meu coração
Eternamente
Um dia eu te entreguei
Amo você
Mais do que tudo eu sei
O sol
Raiou pra mim quando eu te encontrei

14 de nov. de 2014

Zarampagalegando




Se vos gustan estas imaxes que ilustran sinónimos, preposicións ou campos semánticos, tedes que facervos seguidores de Zarampagalegando, o meu último pequeno gran descubrimento. Un blog cheo de espírito crítico, sentido do humor e moito amor pola lingua.

A súa creadora, «A churrusqueira», explica así como concibiu para o seu recuncho na arañeira ese nome sesquipedalista.
Comezarei explicando o nome do blog: tiña outras palabras na mente (zaragalladas, churrusqueiradas, fervellasverzas) pero xa estaban «pilladas», así que tiven que inventar un neoloxismo: mesturei zarampallada (barullo de cousas) e galegando (non existe, pero enténdese).
Como tantas veces na vida, unha cambadela pode acabar sendo boa cousa; así que agora estou contenta de que o meu
blog teña un nome que ata hoxe non existía.
Un blog de visita obrigada que recende a retranca e brincadeira. Aí van as miñas etiquetas favoritas: retranca, microrrelato, dicionario visual ou churrusquenciclopedia. Botádelle unha ollada!

10 de nov. de 2014

Camaleóns lingüísticos



Abraiante! Deixa a un pampo esa facilidade para aprender idiomas e para falalos saltando dun a outro coma quen pestanexa: todo un camaleón lingüístico. Mais abraia e admira tamén esa fantástica actitude aberta e desprexuízada cara a outras linguas. Todo un exemplo este Matthew Youlden, profesor en babbel.com, que fala nove idiomas fluidamente, comprende case unha ducia máis e entre os seus vindeiros obxectivos está... o galego!  Parabéns!

Preguntado sobre o seu segredo, Matthew deu estes 10 consellos:
1. Ten claro por que o estás a facer.
De non teres unha boa razón para aprender outro idioma, é moi probable que, a medio prazo, desapareza a motivación. O realmente importante é comprometerse ao máximo.
2. Mergúllate.
Non importa as ferramentas que uses para aprender a lingua, a chave está en practicares todos os días.
3. Atopa un compañeiro.
Un irmán, un amigo... alguén que te acompañe e te empurre a estar motivado e a seguir un pouco máis.
4. Manteno relevante.
Máis alá de libros e manuais, falares coa xente fará que o proceso de aprendizaxe siga a ser relevante para ti.
5. Divírtete.
Usa o teu novo idioma de calquera forma que sexa creativa: grava cancións, fai un programa de radio, debuxa un cómic, escribe un poema...
6. Actúa como un neno.
Aprendemos a base de nos equivocar. Cando somos nenos, espérase que cometamos erros mais, cando somos adultos, os erros convértense nunha especie de tabú. Admite que non o sabes todo, acepta sen medo o erro. Libérate das túas barreiras de adulto.
7. Abandona a túa zona de confort.
Non ter medo a equivocarse significa estar preparado para poñerse en situacións potencialmente difíciles ou embarazosas. Isto pode dar un chisco de medo, mais é necesario para mellorar.
8. Escoita.
Tes que aprender a escoitar antes de aprender a falar. Calquera idioma soa raro a primeira vez, porén, canto máis o escoitas, máis familiar se volve e máis doado será falalo.
9. Mira a outros falando.
Idiomas distintos demandan cousas distintas da túa lingua, labios e garganta. A pronunciación é tanto física como mental. Observa e imita falantes nativos en vivo, en películas estranxeiras, en televisión en versión orixinal...
10. Fala contigo.
Se non tes a ninguén con quen falar no idioma que estás a aprender, non hai nada malo en falar contigo mesmo. Isto pode axudarche a aprender novas expresións e a estar máis confiado cando teñas que usalas con outra persoa.
Compromiso, inmersión, espírito lúdico, desinhibición, desdramatización do erro... pautas simples para aprendermos novos idiomas. Pregúntome se Matthew coñecerá estoutra camaleoa de noso: a pequena Xulia, que cando gravou este vídeo tiña só sete anos e falaba xa seis idiomas (e mais outro inventado). Unha xoia!



6 de nov. de 2014

Webcedário, pura lambetada!






Descubrín Webcedário e aló foi, dereitiño á listaxe de «Lambetadas». Un recuncho máis para visitar por gusto, polo simple pracer de enredar coa lingua.

Trátase dun espazo de letras falantes cheas de personalidade e de moito, moito, sentido do humor. Naceu no 2005 a xeito de blog, máis tarde faríase web e hoxe alóxase en Pinterest e en Facebook (mesmo con versión inglesa). O tremendo éxito de Webcedário fixo que acabase editado tamén en papel (que proeza!).
   
Os seus creadores orixinais foron os deseñadores gráficos lisboetas João Cóias e Miguel Velhinho. O esforzo de escribiren publicacións con regularidade levounos a admitir colaboracións esporádicas doutros autores. Dous deles, José Nunes e Marco António, foron convidados a participar regularmente co seu humor gráfico. Así, hoxe son catro os pais da criatura.

Se vos gusta o humor ludolingüístico e intelixente, non deixedes de visitar Webcedário: sorrisos garantidos! Déixovos co vídeo que crearon para lle dar a benvida a este ano 2014. Que vos preste!

2 de nov. de 2014

Atropónimos que dan moito xogo


Velaquí un título máis para a nosa «bibliografía ludolingüística básica»: Enredando nos antropónimos (2012), da filóloga Xulia Marqués Valea. Este volume, editado magnificamente por Galebook, pretende achegarlle ao alumnado de Educación Primaria, de xeito lúdico, o mundo dos nosos nomes propios, apelidos, hipocorísticos e alcumes.

O libro inclúe 13 fichas con actividades para desenvolver nas aulas, ademais dun CD cunha sección dedicada aos apelidos galegos e cun compendio de material didáctico en formato dixital. 

Xeróglifos, trabalinguas, acrósticos, lipogramas e moitos outros recursos ludolingüísticos son a base de boa parte das propostas didácticas. E outras teñen como punto de partida unha coidada selección de textos literarios de autores como Xoán Babarro, Ana María Fernández, Paula Carballeira, Xelís de Toro, Lewis Carroll ou Gianni Rodari.
O poeta Sorellini, que se chama de primeiro nome Alberto e de segundo Alberto, é o xefe dunha banda de poetas que escriben letras para cancións e de músicos que escriben cancións para letras. Tamén coñecido por «o Poeta Chorón»...
Gianni Rodari, Contos á máquina 
Unha proposta ben fermosa que se ve complementada con outra ferramenta da mesma autora: Antroponimizando. Proposta dixital educativa para traballar cos nomes e apelidos
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...