A arte caligramática de Manuel Antonio

A obra Foulas (1993), de Manuel Antonio, é unha das primeiras mostras do vangardismo poético galego. Este poemario, composto entre 1922 e 1925, non chegou a ser publicado en vida do autor, mais nel xa se anticipaba a vontade rupturista da súa obra mestra: De catro a catro (1928).

Aquí deixo un dos poemas de Foulas titulado «Excelsior». Unha peza que sintetiza á perfección os trazos creacionistas da poética de Manuel Antonio: escaso emprego dos signos de puntuación, ruptura da orde normal da lectura, orixinais disposicións gráficas, ausencia de ritmo e musicalidade, vocación cosmopolita...

Nel atopamos ademais un dos primeiros e máis coñecidos caligramas da nosa literatura: unha rosa dos ventos con esa frase «EU SON» apuntando a cada punto cardinal: ao oeste en francés, ao sur en inglés, ao leste en latín e ao norte en galego. Unha imaxe chea de forza que, por unha parte, subliña a idea de individualismo do poeta rianxeiro e, por outra, simboliza o seu compromiso galeguista: o seu norte (o noso tamén) é a lingua galega, xurdida do latín e compañeira de idiomas internacionais como o inglés ou o francés.  

Un novo título para a nosa Bibliografía Ludolingüística Básica. Ah!, é para ampliardes información aquí vos deixo algúns recursos:

Unha fantástica unidade didáctica de Pilar Ponte sobre as vangardas.

Esta entrada de Lingua de Alcaian (blog de Mercedes Queixas) con imaxes da Casa Museo de Manuel Antonio.

E aquí vai a ligazón de typedrawing, web que permite deseñar caligramas en liña.