Rocío Jurado e o pronome átono

Lucía Aldao e María Lado xa pasaron por aquí como Poetas da hostia. Hoxe volven como parella poética e musical, Aldaolado, para nos dar toda unha lección sobre a colocación do pronome persoal átono, coa axuda de... Rocío Jurado. Un servizo lúdico-didáctico que ofrecen desde hai tempo por recunchos de todo país.

Como no vídeo a cousa queda un chisco a medias, aquí deixo as regras xerais de colocaclón do pronome átono e aquí unhas actividades para practicar. Deseguido, a transcrición da versión galega de «Como yo te amo» feita por estas dúas mestras da poesía ao vivo (os pronomes átonos en azul e os verbos subliñados). Quen se anima a xustificar a posición do pronome antes ou despois do verbo?

Como eu te amo, como eu te amo,
convéncete, convéncete,
ninguén te amará.
Como eu te amo, como eu te amo,
esquécete, esquécete,
ninguén te amará,
ninguén te amará.

Ninguén porque
eu, eu ámote coa forza das mareas,
eu, eu ámote co impeto do vento,
eu, que te amo na distancia e no tempo,
eu, eu ámote coa alma e coa carne,
eu, que te amo como o neno á súa alborada,
eu, que te amo como o home ao seu recordo,
eu, que te amo a puro berro e en silencio,
eu, que te amo dunha forma sobrehumana,
eu, que te amo na alegría e no pranto,
eu, que te amo no perigo e na calma,
eu, que te amo cando berras, cando calas,
eu, que te amo tanto, eu ámote tanto, eu... 

Grazas mil por poñer a poesía, a música e o humor ao servizo da didáctica da lingua! E agora, Lucía, María... algunha idea para traballarmos o pronome de solidariedade? Ou o infinitivo conxugado?