No inicio do século XXI, a Tyrell Corporation desenvolveu un novo tipo de robot chamado Nexus, un ser virtualmente idéntico a un ser humano e coñecido como replicante.
Os replicantes Nexus 6 eran superiores en forza e axilidade, e polo menos iguais en intelixencia, aos enxeñeiros xenéticos que os crearon.
No espazo exterior, os replicantes foron usados como man de obra escrava, na arriscada exploración e colonización doutros planetas.
Tras a sanguenta rebelión dun grupo de combate Nexus 6 nunha colonia sideral, os replicantes foron declarados ilegais na Terra, so pena de morte.
Brigadas de policías especiais chamados blade runners tiñan ordes de disparar a matar a calquera replicante invasor.
A isto non se lle chamou execución, senón «retiro».
Con este relato arrinca o filme Blade Runner (1982), dirixido por Ridley Scott e baseado na novela de Philip K. Dick Soñan os androides con ovellas eléctricas? (1968).
Os Ánxeles, 2019 (a unha carreiriña de can): superpoboación, contaminación, corporacións todopoderosas, intelixencia artificial, manipulación xenética, hibridismo cultural... Un mundo cambiante, cada vez máis familiar, que só ofrece un futuro incerto. En correspondencia con este ambiente, a lingua máis falada nesas áreas urbanas é o cityspeak: unha especie de argot da rúa que mestura trazos de inglés, castelán, italiano, coreano, húngaro... Outra peza máis no noso mosaico de linguas de ficción.
Os Ánxeles, 2019 (a unha carreiriña de can): superpoboación, contaminación, corporacións todopoderosas, intelixencia artificial, manipulación xenética, hibridismo cultural... Un mundo cambiante, cada vez máis familiar, que só ofrece un futuro incerto. En correspondencia con este ambiente, a lingua máis falada nesas áreas urbanas é o cityspeak: unha especie de argot da rúa que mestura trazos de inglés, castelán, italiano, coreano, húngaro... Outra peza máis no noso mosaico de linguas de ficción.
Na escena anterior o axente Gaff (Edward James Olmos) aborda o blade runner Deckard (Harrinson Ford) nun restaurante de sushi e pídelle, en cityspeak, que o acompañe. Seica o propio Olmos, de ascendencia húngara, decidiu incorporar moitas expresións deste peculiar idioma urálico nos seus diálogos. A falta de subtítulos, velaí vai a conversa con tradución incluída:
Gaff: Monsieur, azonnal kövessen engem, bitte! («Señor, por favor, veña comigo!»)
Cociñeiro: He say you under arrest, Mister Deckard. («Di que está vostede arrestado, señor Deckart»)
Deckard: Got the wrong guy, pal. («Equivócaste de home, meu»)
Gaff: Lófaszt! Nehogy már! Te vagy a Blade, Blade Runner! («Merda! De ningún xeito, vostede é un blade runner!»).
Cociñeiro: He say you blade runner. («Di que é vostede un blade runner»).
Deckard: Tell him I’m eating. («Dille que estou a comer»)
Gaff: Captain Bryant toka. Meni-o mae-yo. («É o capitán Bryant. Ordenoume levalo onda el»)
Deckard: Bryant, huh? («Bryant, eh?»)
E para rematar (non o puiden resistir) o monólogo final do replicante Roy Batty: un dos intres máis épicos e poéticos da historia do cine.
Ningún comentario:
Publicar un comentario