Os caricatipos de Felipe Guga

Tes pouca habilidade co lapis? Cres que debuxar non é o teu? Daquela, non te preocupes, sempre podes poñerte a xuntar letras para crear os teus propios deseños. Repara na súa forma, xíraas en calquera sentido, busca a posición máis correcta, combínaas sen parar... Cun chisco de xeito e de paciencia poderás crear fermosos debuxos.

Iso si, se cadra non tan brillantes coma os «caricatipos» creados polo deseñador brasileiro Felipe Guga, no ano 2008, para o xornal Folha de São Paulo. Unha serie de doce pinacogramas que acompañaban cadansúa foto de estrelas do cine: Marilyn Monroe, James Dean, Charles Chaplin... De novo, unha das miñas debilidades: o fascinante poder estético tipografía.

E lembra, se queres dedicarte á arte do retrato con letras, a túa mellor ferramenta é robotype. Adiante!

«Charabia», de Charles Chaplin

En Tempos modernos (1935), Charles Chaplin ofrece a súa visión traxicómica dos convulsos tempos da Gran Depresión: desemprego, fame, inxustiza social... (moi recomendable revela hoxe!). Nunha das súas escenas, Chaplin canta, nun idioma incomprensible, a que se coñece como «Charabia», unha versión do clásico «Je cherche après Titine» de Leo Daniderff. É a súa achega ao mundo das linguas de ficción. Así naceu:

Charlot entra a traballar como camareiro e cantante nun restaurante con animación musical. A estrela do cine mudo non fala, mais debe interpretar unha canción cuxa letra non dá aprendido. Solución? A súa compañeira, Gamin (Paulette Goddard), escríbelle o texto no puño da camisa. Cando Charlot sae á escena e comeza a bailar, o puño sae voando. Non lembra a canción! Non ten a letra! Que facer? Gamin bérralle: «Canta!! Non importan as palabras» (gran sentenza para un filme a cabalo entre o cine mudo e o sonoro). E así, por primeira e derradeira vez, escoitamos a voz de Charlot na gran pantalla. Canta nun idioma inventado que mestura elementos do francés, do italiano e do ruso con palabras totalmente inexistentes. Velaí vai a letra (aviso: inútil o uso de tradutores automáticos!):

Se Bella ciu satore, je notre so cafore
Je notre si cavore, je la tu, la ti, la tua

La spinach o la busho, cigaretto porta bello
Ce rakish spagaletto, si la tu, la ti, la tua 

Senora Pilasina, voulez vous le taximeter, 
Le zionta sous la sita, tu la tu, la tu, la ua 

Se muntya si la moora, la sontya so gravora
La zontya comme sora, Je la poose a ti la tua

Je notre so la mina, je notre so cosina
Je le se tro savita, je la tuss a vi la tua

Se motra so la sonta, chi vossa la travonta
Les zosha si katonta, tra la la la, la la la

Les de, le ce, pawnbroka, lee de ce peu how mucha
Lee ze contess e kroke, punka wa la, punka ua

Unha brillante ocorrencia ludolingüística dun xenio que sobre a limitación da comunicación verbal chegou a dicir: «As palabras son escasas. O máis grande que podes dicir con elas é elefante». Se cadra é por iso que só con ver a súa peculiar coreografía case comprendemos á perfección o que canta.