O «Alfabeto fantástico» de Master ES

Letra X

Master ES (1420-1468) foi un excepcional gravador e orfebre alemán non identificado do periodo gótico tardío. Recibe este nome polo monograma que aparece en moitas das súas láminas: M+S.

Entre os seus traballos máis brillantes atópase un alfabeto coñecido como «Grotesque figures» ou «Fantastic Alphabet», realizado entre 1470-1475. Vinte e tres pranchas que amosan a excelencia da súa técnica e o seu agudo sentido do humor e da sátira. Cada letra representa unha escena ou tema e xorde da combinacion de monstros, seres híbridos, campesiños, relixiosos, animais...  

Ao parecer, ningún museo é posuidor dun alfabeto completo. Só é posible ver todas as letras se se viaxa dun a outro: Oxford, Londres, Berlín, Dresde... Ou, como alternativa máis económica, tamén aquí. A gozar!

Letra E

Letra M

Letra I

Letra D

O monograma alfabético

Monograma de casamento

Monograma de canteiro

Monograma comercial

Un monograma é un símbolo formado xeralmente por letras entrelazadas. Cóntase que os primeiros xurdiron na antigüidade clásica, cando a xente analfabeta recorría a eles para facer a rúbrica só coas letras iniciais do seu nome. O uso máis tradicional dos monogramas foi identificar o enxoval das vodas: bauis, roupa da cama ou panos da man adoitaban levar os correspondentes monogramas familiares. Algunhas marcas de canteiros son, de feito, verdadeiros monogramas. Por non falar dos logotipos actuais de moitas empresas.

O máximo expoñente deste enredo gráfico é o monograma alfabético, é dicir, o deseño que combina nas súas liñas entrecruzadas todas as letras do alfabeto. O exemplo clásico que amosamos deseguido (visto en obreveverbo) contén todas as letras do alfabeto inglés e os números de 0 a 9. Non perdades de vista as liñas vermellas. É case un xogo de agudeza visual!

Claro que hai quen leva ao extremo a admiración por estes «alfabetos compactos»!

Solución ás transcrición dos poemas caligráficos de U. Novoneyra (29-1-2015): «Din os sonos e os paxaros: A morte non é certo!», «Eu son esta cor de soidá».