2 de maio de 2016

O metro en anagramas

Todo comezou en 1990, cando a poeta francesa Michelle Grangaud publicou Stationsun libro de poemas enteiramente elaborados con anagramas dos nomes das estación do metro de París.


 

Pouco tempo despois, Michelle ingresaría formalmente no Grupo Oulipo. Xa sabedes, tolos do enredo verbal e literario como Raymond Queneau, François Le Lionnais, Italo Calvino ou Georges Perec, autodefinidos como «ratas que deben construír por si mesmas o labirinto do cal se propoñen saír».

O caso é que, en poucos anos, a febre anagramática medrou sen control e pasou da creación poética aos mapas reais dos metros de medio mundo: París, Nova York, Chicago, Toronto, Viena, Oslo, Boston... Un traballo titánico de inspirados ludolingüístas que foron renomeando, con gran sentido de humor, as estacións de metro das grandes urbes.

Aquí quedan tres fantásticos exemplos, o mapa anagramático do metro de París (de Gilles Esposito-Farèse), o de Londres e o de Bos Aires. Con eles, algúns dos ocorrentes nomes de estacións que eses bailes de letras foron xerando.

Mapa anagramático do metro de París
Saint-Michel - Notre-Dame = Chastement méridional
Gare Montparnasse = Mon étranger passa
Châtelet = Thé lacté

Mapa anagramático do metro de Londres
Charing Cross = Chronic Grass
Westminster = Written Mess
Lancaster Gate = Castrate Angel

Mapa anagramático do metro de Bos Aires
Plaza de Mayo = Maleza y poda
Bolívar = Rabo Vil
Nueve de Julio = Elude un Viejo

Ningún comentario:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...