3 de mar. de 2013

Caetano Veloso: ludolingüista [2]



Non hai moito gozamos da canción «Zera a reza» de Caetano Veloso e do seu miolo ludolingüístico. Hoxe preséntovos outra con ese mesmo aquel: «Julia/Moreno» (Araçá Azul, 1972), unha peza que sempre me engaiolou pola súa beleza e polo seu misterio.
Julia/Moreno
Uma talvez Júlia
Uma talvez Júlia não
Uma talvez Júlia não tem
Uma talvez Júlia não tem nada
Uma talvez Júlia não tem nada a ver
Uma talvez Júlia não tem nada a ver com isso
Uma Júlia...
Um quiçá Moreno nem
Um quiçá Moreno nem vai
Um quiçá Moreno nem vai querer
Um quiçá Moreno nem vai querer saber
Um quiçá Moreno nem vai querer saber qual era
Um Moreno...
A composición non parece contar unha historia e aseméllase a un simple enredo de expansión sintáctica. Como pezas dun mosaico que se van engadindo sucesivamente, o texto recorda a poesía concreta brasileira vista unhas entradas atrás. De sabermos que Caetano compuxo este tema cando estaba a agardar o nacemento do seu primeiro fillo, o misterio queda revelado: monótonas series repetidas que reflicten o tempo que se alonga e a angustia da espera; enunciados que medran e medran para representaren a vida en xestación; unha dúbida («talvez», «quiçá») sobre o sexo do futuro fillo: será nena («Júlia»)?, será neno («Moreno»)?

En fin, outro brillante xogo de palabras de Caetano Veloso!

Ningún comentario:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...